তুমি যিদিনা আঁতৰি গৈছিলা
এৰি থৈ গৈছিলা তুমি মোক যিদিনা
অন্তৰত বাজিছিল বিষাদৰ বীন মোৰ সিদিনা,
কান্দিছিলো সিদিনা মই হিয়া ঢাকুৰি
সমনীয়াই দিছিল সান্ত্বনা মোক বুকু উজাৰি ।
পাৰ হৈ গৈছিল একেলগে আমাৰ পাঁচোটি বসন্ত
সেইয়েহে মন মোৰ আজিও অশান্ত,
নাভাবো বুলিলেও স্মৃতিবোৰ আহি থাকে মনত
এৰি গুচি যাম ঘৰ-বাৰী কেতিয়াবা কিবা খঙত ।
মৰিয়ে থাকিব লাগিছিল জানা মই সিদিনা
যিদিনা তুমি মোক দিছিলা এবুকু যাতনা,
ভাবিব নোৱাৰো জানা মই আনৰ কথা
কাৰণ তোমাতে আছিলে মোৰ সকলো আশা ।
ফুল হৈ ফুলি মোৰ হিয়াত সুৱাস বিলাইছিলা
আঁতৰি থাকি এতিয়া কাঁইট হৈ বিন্ধিলা,
সুখৰ ৰাতিবোৰ জানা দুখৰ হৈ গ'ল
তুমি দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতিবোৰো জহি-খহি গ'ল ।
ফেচবুকত ষ্টেটাচ দিও ভাল নালাগে
নাজানো কিয় বা,
তুমি অনলাইন নাথাকিলে...আচলতে তুমি মোক ব্লকেই কৰিলা গম পালো সিদিনা যিদিনা তুমি মোক এৰিলা । হ'ব দিয়া পাৰিম মই থাকিব অকলে যদিওবা কান্দিম মই নিৰৱে-গোপনে... । ණ সঞ্জীৱ গগৈ
Comments
Post a Comment